Een kunstwerk en vooral veel plezier
Een mooie plek om te verblijven én een mooie plek om te werken. Lotte vertelt over een werkochtend van afgelopen zomer.
Het is zaterdagochtend in de zomervakantie. Ik open de deur van de receptie. Ik doe alvast wat voorbereidingen voor de dag, terwijl mijn collega’s ook binnenstromen. Ik pak een kop warme koffie en ik ga bij mijn collega’s in de koffiekamer, zoals we dat hier noemen, zitten. We praten eerst even bij over de week, het is vakantie en iedereen heeft iets leuks gedaan. Daarna verdelen we het werk en gaan we aan de slag. Door de ochtend heen komen er af en toe wat gasten naar binnen lopen. Iedereen is vrolijk gestemd. We maken gezellige praatjes en ik help ze met wat ze nodig hebben.
Rond twaalf uur komt Harrie binnen. Harrie is de pottenbakker. Het is al een hele tijd geleden dat Harrie bij ons was. Ik heb hem dan ook nog nooit gezien. Ik schud Harrie de hand en stel mezelf voor. Ik heb veel positieve verhalen gehoord over de pottenbakworkshop die hij geeft en ik heb dan ook al een tijdje de wens om de workshop zelf te doen. Ik vertel hem bij welke groep hij moet zijn. Harrie gaat naar de groep toe en ik ga weer achter de computer zitten. Na een tijdje zeg ik tegen mijn collega: ‘Ik ga eens even kijken bij Harrie, ik ben wel heel erg benieuwd!’
Ik wandel naar ons kampeerveld De Beuk. Op het kampeerveld zit een mannengroep met Harrie, die ik al vanaf een afstand kan horen lachen. Als ik dichterbij kom zie ik dat er al een heleboel mooie creaties zijn gemaakt door de mannen. Op de tafels staan allerlei kleiwerken. De mannen zelf staan in een kring rondom Harrie en een andere man die een potje maakt op een draaischijf. Achter hen staat een plank met allemaal potjes.
‘Wil jij ook proberen?’ vraagt één van de mannen. Voor ik het weet zit ik op een stoel bij de draaischijf en legt Harrie mij uit wat ik moet doen. Het is erg lastig, maar wel heel leuk!
Als ik mijn potje klaar heb, richt ik mij op de creaties die er al staan. De mannen hebben allemaal iets gekleid. Eenieder licht zijn kunstwerk aan mij toe, al gauw wordt duidelijk dat zij het erg gezellig hebben gehad tijdens het maken van deze mooie, maar vooral grappige kunstwerken.
Een week later staat Harrie weer bij mij aan de balie. Heel toevallig is er weer een groep op De Beuk die graag de pottenbakkenworkshop van Harrie wil doen. In zijn handen heeft hij twee mooie roze geglazuurde potjes. ‘He Lotte! Kijk eens wat ik voor jou heb!’ Ik neem mijn zelfgemaakte potje en het potje dat Harrie gemaakt heeft tijdens de workshop van hem over. Hij zegt dat ik van de groep zijn potje ook mag hebben. De potjes en de andere kunstwerken die Harrie na de workshop mee naar zijn atelier bracht om te glazuren, doet hij vanmiddag voor de groep op de post. Stralend, en met twee mooie potjes, ga ik die dag naar huis.
Lotte Verheij, 10 oktober 2023