Wist u dat uw browser verouderd is?

Om de best mogelijke gebruikerservaring van onze website te krijgen raden wij u aan om uw browser te upgraden naar een nieuwere versie of een andere browser. Klik op de upgrade button om naar de download pagina te gaan.

Upgrade hier uw browser
Ga verder op eigen risico

Op safari, wat een avontuur!

Ik hoor de richtingaanwijzer van de auto en we slaan rechtsaf. Het geruis van de auto’s wordt steeds zachter. Na een tijdje wordt de weg hobbelig. We rijden over een onverharde weg, langs een prachtig groen weiland. Aan de andere kant is een veld met tipi tenten en in het midden een vuurplaats. We gaan de bocht om en dan hoor ik weer de richtingaanwijzer. Als we stilstaan open ik de deur. Onze kinderen rennen snel naar ‘De Blokhut’, de accommodatie die we gehuurd hebben. Mijn zus en haar kinderen zijn er al.

Nadat we de auto’s hadden leeggehaald, zijn we op de lange picknicktafel op het terras gaan zitten. Eenieder heeft een lekker drankje en samen genieten van het zonnetje en kletsen we bij. Op de achtergrond hoor ik mijn dochter gillen en lachen. Die is aan het spelen met haar neefjes en nichtjes in de zandkuil achter de accommodatie.
Vanavond gaan we barbecueën, dus de slager komt aanrijden. Vrolijk zegt hij ons gedag en geeft hij ons het vlees aan.

Met een volle buik zitten we nu bij het kampvuur. “Wil jij er ook één mam?” zegt mijn zoon met zijn mond vol marshmallows, want ook al zit je nog zo vol, een marshmallow hoort gewoon bij een kampvuur. “Graag lieverd.”

De volgende ochtend word ik wakker van de zon die naar binnen schijnt en de vogeltjes die al vrolijk fluiten. Als ik beneden kom zitten mijn ouders al met de kinderen in de woonkamer. Ze hebben een aantal spelletjes uit de kast getrokken en spelen nu ganzenbord.
Ik open de buitendeur en pak de broodjes van de stoep, net vers gebracht door de bakker. “Jullie moeten veel ontbijten, want we gaan op safari vandaag!”

We komen aan op de plek waar we met Jan en Willem hebben afgesproken. Samen met hen gaan we op safari: Reggesafari om precies te zijn. We worden in twee groepen opgesplitst en ik zit samen met mijn jongste in de groep van Willem. Wij gaan eerst wandelend de Regge ontdekken. We lopen langs prachtige plekken, zoals de Steile Oever.

Na een wandeling van ongeveer een uur, komen we bij een open plek bij het water. Op de openplek staat een picknicktafel. Op de picknicktafel zit de rest van mijn familie met Jan! Jan heeft koffie, thee en koekjes meegenomen in de boot. Met zijn allen houden we pauze.
Dan is het tijd om de Regge met de boot te ontdekken en natuurlijk voor de andere groep, om te wandelen.

Jan en Willem hebben een fluisterboot. We zijn met zijn dertienen, inclusief Willem. Willem maakt de boot los van de kant en daar gaan we! Net zoals tijdens de wandeling vertelt Willem van alles over de rivier. Ik kijk naar hoe de kinderen aandachtig naar hem luisteren. Na ongeveer vijftien minuten zegt Willem “Kijk jongens, rechts een ijsvogel!” Eerder vertelde Willem al dat we misschien een ijsvogel zouden spotten. Ik volg de vinger van Willem en zie een klein blauw vogeltje op een tak zitten die over de rivier hangt. We komen dichterbij, hij vliegt weg, waardoor we z’n oranje buikje kunnen zien.

Als we de andere groep weer zien bij het startpunt begint mijn zoon gelijk te kletsen tegen zijn vader: “Pap, hebben jullie ook de ijsvogel gezien?” “Wij lekker wel!”

’s Avonds maken we pizza’s met de pizzaoven. De dag daarna doen we nog een spelletje: klootschieten. Na het spelletje zijn de kinderen helemaal op, genoeg avontuur voor dit weekend. Als we weer in de auto zitten onderweg naar huis, slapen de kinderen al voordat ik voor de tweede keer de richtingaanwijzer hoor.